Asgari geçim indirimi, bireyin veya ailenin asgari geçim düzeyini sağlayacak bölümünün toplam gelirden düşülerek vergi dışı bırakılmasıdır.
Ücretleri gerçek usulde vergilendirilen gerçek kişiler alabilecektir. Ancak,
– Ücretleri diğer ücret kapsamında vergilendirilen hizmet erbabı,
– Ücret geliri elde etmeyen diğer gerçek kişiler,
– Başka bir kanun hükmü (3218 Serbest bölgeler Kanunu, 4490 Türk Uluslararası Gemi Sicili Kanunu, 4691 Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanunu v.b.) uyarınca ücretlerinden gelir vergisi tevkifatı yapılmayanlar,
– Dar mükellefiyet kapsamında ücret geliri elde edenler ise;
asgari geçim indiriminden yararlanamayacaklardır.
Asgarî geçim indirimi; ücretin elde edildiği takvim yılı başında geçerli olan ve sanayi kesiminde çalışan 16 yaşından büyük işçiler için uygulanan asgarî ücretin yıllık brüt tutarına;
– Mükellefin kendisi için % 50’si,
– Çalışmayan ve herhangi bir geliri olmayan eşi için % 10’u,
– Çocukların her biri için ayrı ayrı olmak üzere; ilk iki çocuk için % 7,5’i
– Diğer çocuklar için % 5’i
olmak üzere ücretlinin şahsi ve medeni durumu dikkate alınarak hesaplanan indirim oranlarının uygulanması sonucu bulunacak matrahın, gelir vergisi tarifesinin birinci gelir dilimine karşılık gelen %15’lik oranla çarpımı suretiyle bulunan tutarın 12’ye bölünmesi sonucu her aya isabet eden tutar hesaplanır. Hesaplanan bu tutar ise ödenecek vergiden mahsup edilir.
En yüksek asgari geçim indirim oranı %85`tir.
Asgari geçim indirimi uygulamasında “çocuk” tabiri, mükellefle birlikte oturan veya mükellef tarafından bakılan (nafaka verilenler, evlat edinilenler ile ana veya babasını kaybetmiş torunlardan mükellefle birlikte oturanlar dâhil) 18 yaşını veya tahsilde olup 25 yaşını doldurmamış çocukları ifade etmekte olup, kız veya erkek çocuk ayrımı yapılmamıştır. Dolayısıyla, 18 yaşından büyük, çalışmayan ve öğrenim görmeyen çocuklardan dolayı asgari geçim indiriminden yararlanılamaz.